Mooie Mildred 4 finished

Ik bedacht me dat mijn paarse poncho al wel meer dan een week af is, maar dat ik dat nog helemaal niet had gemeld. Mijn schoonzusje was ook aan een Mildred begonnen... dat moest ik toch kunnen winnen. Het hele ding heeft dit keer nog geen tien bollen van 100 gram gekost. Hij is ook niet heel groot geworden, meer een flinke trui dan een vervanger voor een jas.

 

 

Maar hij is wel weer mooi geworden!

 

Ook nog maar een foto buiten gemaakt, want in huis gebeuren er rare dingen met de kleuren.



 

 

Helaas is het bijpassende mutsje nog niet af, dus als ik een eind ga lopen.... pak ik tòch Mildred 1 weer uit de kast.

 

Bunting

Ik kwam op internet een patroon tegen voor een gezellige vlaggetjeslijn. Ik moest best wel diep graven, maar ik vond nog twee bijna hele bollen in gezellige kleuren. naaldje vier erbij gepakt en gaaaaaaaaan. Het waren weer twee fantastische dagen, haha.

Eigenlijk heb ik er een hekel aan om picotjes te haken, maar dit keer viel het best mee. Misschien is alles gemakkelijker met een dikke naald.

Na 19 driehoekjes was de wol echt op, dus de lijn was klaar. Met de laatste restjes een ophangkoordje gehaakt met daaraan, gewoon om het helemaal af te maken, een bloempje.

 Opgestapeld is het ook mooi :)

Oké, nog eentje dan, omdat je hierop de bloem in de driehoek zo mooi ziet.

En nu maar hopen dat mijn oud-collega geen grapje maakte toen ze zei dat ik ook slingers voor haar moest haken. De volgende keer dat ik naar Nederland ga, gaan deze mee.

Chunky slofjes

Alsof ik nog niet genoeg sokken heb gehaakt, kwam ik een patroon tegen van slofjes met twee draden acrylgaren en haaknaald 8. Het patroon werkte niet helemaal voor me, maar na wat aanpassingen heb ik hem helemaal in de vingers.

10 halve stokjes in een magic ring.
Daarna 9 toer van 20 halve stokjes.
Vervolgens 9 toer heen en terug over 16 halve stokjes.
Dan de instap omhaken met 20 vasten
Tenslotte de achternaad sluiten.

Net zo snel als simpel. Dus voor ik het wist had ik twee paar bruine een paar roze en een paar zwarte gemaakt.

Daarna werd het tijd om te experimenteren. Hier een paar met afwisselend een reliëfstokje voor en een reliëfstokje achter. Die worden meteen een stuk dikker dan de originele.

En net toen ik dacht dat 5 paar voor de verandering weer eens meer dan genoeg was, begon Henry een paar bruine te dragen, klaagde dat ze iets te strak waren (dat was niet zo gek, ik mikte op maat 39 en niet op maat 43) en verzocht me een paar gele te maken in de juiste maat.
Twee steken breder, de neus twee toer langer... en alle reliëfstokjes aan de buitenkant. Dat vind ik trouwens nog een van de meest geslaagde steken! lekker dik en minder rommelig dan de gele hierboven.

Update fractals: halverwege

Ik ben halverwege mijn fractalsdeken! Eigenlijk ben ik nu net zover als het origineel, maar omdat hij het formaat nog niet eens 1 meter bij ruim 2 meter heeft, is het meer een brede sjaal, dan een deken, dus ik had bedacht dat ik hem beter kon verdubbelen. Dan kan ik hem straks mooi gebruiken als een sprei op het logeerbed. Per slot van rekening was het geweldig om een over-the-top Engelse logeerkamer te hebben, maar als je in Engeland woont, is dat ineens een stuk minder interessant.

Het haken van deze deken blijft heerlijk. Ik zit deze winter met een knusse, warme lap op schoot een beetje voor me uit te haken. Heerlijk! Zelfs al heb ik versie 1 bijna halverwege weggegooid en heb ik het hele eerste gedeelte van deze deken moeten uithalen, het verveelt eigenlijk nog steeds niet. Je moet voortdurend opletten, hoewel er steeds meer herhaling duidelijk wordt.  De achterkant blijft een beetje vervelend, maar als je dan na twee toeren de lap omdraait en een nieuwe rij h's ziet verschijnen... Machtig!

 

 

Ondertussen haak ik nog genoeg kleine dingen tussendoor, maar deze mijlpaal moet even gememoreerd worden!