25 juni 2010

De dingen die niet opschieten

Soms kun je je zo verheugen op een project, dat je er maar niet aan begint, omdat de voorpret al genoeg is. Enfin, dat is natuurlijk niet meer dan een goeie (?) smoes om te verklaren waarom mijn favoriete project zo moeizaam opstart. Ik ben al tijden van plan om een draak te haken. Ik heb een lieve mail gestuurd aan Amigurumi Artist en kreeg tot mijn vreugde per ommegaande het patroon opgestuurd. Ik kan niet begrijpen dat ze deze prachtige patronen niet verkoopt, zeker als ik zie wat voor prijzen mensen durven te vragen voor de meest eenvoudige en vaak afzichtlijke ami's. Voor de foto's enzo, kun je kijken op http://amigurumiartist.blogspot.com/2010/01/ragnarok-dragon.html deze staat bij mij bovenaan in mijn favorieten!

Ik ben een paar weken eindelijk begonnen, maar begin te merken dat ik geen 20 meer ben (haha). dus een leesbrilletje aangeschaft en in de volle zon van start gegaan. Het verheugt me dat ik nog steeds met naaigaren kan haken, maar het gaat zoooooooooo traag, dat ik al snel weer naar naald 5 grijp en een paar grannies produceer. Het resultaat totnutoe (niet lachen)



Al mijn goede voornemens te spijt kom ik niet verder dan het achterhoofd. Op zich een belangrijk onderdeel, anders zou hij de vulling waarmee hij denkt verliezen, maar echt indrukwekkend is het nog niet.

Nee, dan de octopus. Daarvan is na een paar dagen in ieder geval het lijf af


Wel  jammer dat zo'n beest dan weer 8 van die heel lange armen moet heben... Zo duurt het waarschijnlijk nog eeuwen voor hij af is. Zeker met mijn tempo! Het haken staat op een laag pitje nu het einde van het schooljaar naakt. Het is voornamelijk examens nakijken, nog meer examens nakijken en onmiddelijk na het avondeten op de bank sneuvelen om vervolgens om 2 uur 's nachts, tot mijn verrassing, beneden wakker te worden.

Nog twee weken te gaan, dan liggen er zeven lange, vrije weken voor me die ik mag vullen met boeken, haken en andere nuttige (;-P)bezigheden.
Ik kan niet wachten...

06 juni 2010

Kleedje... en de gewraakte kleuren

Ik ben begonnen aan een heuse granny afghan. Ik heb ooit een foto opgeslagen, omdat ik het patroon zo mooi vind. Ik was ook helemaal van plan om hem te maken in wit, grijs en licht blauw. Dus heb ik wit, roze en paars garen gekocht! Haha, ik ben soms echt een muts. Bij vlagen vind ik de combi toch nog steeds erg mooi, maar vervolgens is het natuurlijk net niet mij kleur paars en het roze is wel heel erg neon....

Enfin, ik heb er bijna eenderde op zitten in ruim een week, dus mijn lijden duurt niet erg lang. Haken met naald 5 gaat natuurlijk ook wel snel genoeg. Dan kun je met een paar weken op 2,5 bij 2,5 meter zitten. En mijn arme schoonmoeder maar doorbochelen op mijn ragfijne, witte, enorme sprei met al die bobbeltjes.

Ben ondertussen ook bezig aan blauwe en witte grannies met een ronde kern (katoen) maar ik weet nog niet wat dat moet worden. Misschien maar weer een tas, ghighi.

En ik heb visioenen van veeeeeeeel meer vierkantjes... Ik ben bang dat een grannyverslaving net zo erg is als een amigurumiverslaving. Nu maar afwachten wat er over vijf weken mee gaat naar Ierland om me te vermaken: ami of granny?